Długa droga za nami Projekt kuchni leżał w szufladzie 2 lata, zanim trafił do stolarza. Potem czekał blisko rok na realizację. Po drodze kwarantanny lock downy, brak materiałów w hurtowniach i wiele innych kłód rzucanych pod nogi przez los. Na wyczekiwane zmiany w swoim domu wybrałam najgorszy z możliwych momentów. Zdążyłam już osiwieć kilka razy, prowadząc nadzór autorski u naszych klientów…co w ogólnym bilansie wychodzi na zero. Dlaczego? A to dlatego, że na własne nieszczęścia w trakcie realizacji nie starczyło mi już nerwów i brałam na barki wszystko tak, jak jest-po kolei, przytulając każdego, kto dał wyprowadzić się z równowagi : ) Śmiejcie się, ale to sprawdzona przeze mnie technika, której nauczyłam się, żyjąc z własnymi dziećmi, w momentach totalnej bezsilności. Kiedy ich emocje są dla mnie niezrozumiałe, sięgają zenitu i wprawiają mnie w osłupienie, wówczas przytulam je mocno i to zawsze, ale to zawsze działa. Pierwsza reakcja jest dziwna, ale potem idzie jak z górki. Zadziałało również, kiedy Panowie weszli na montaż kuchni w Wigilię, którą w tym roku również wyprawiałam w domu, dla całej rodziny…tym razem to mnie trzeba było przytulić. Efekt oceniam na wielki pozytyw i może w niepełnym składzie, ale meble umożliwiające działanie w kuchni już są. Nie budując niepotrzebnego napięcia – oto ona.

Celowo pokazuję Wam, tę część kuchni. Dziś skupimy się na funkcjonalności, a kiedy do kuchni zawita kamieniarz z długo wyczekiwanym blatem, pokażę Wam aranżację w całości.

W moim domu ściana konstrukcyjna przebiega przez środek piętra, co niekorzystnie dzieli je na pół, tworząc długie i wąskie przejścia. Zmieniając rozkład mebli i sprzętów, chciałam zneutralizować wrażenie korytarzy i mocnych podziałów. Dlatego zdecydowałam się na przestawienie lodówki ze strefy komina w miejsce, w którym kiedyś stała kuchenka i wisiał okap. Jako osoba, która bezustannie cierpi na brak miejsca w chłodziarce, nareszcie dorosłam do modelu lodówki dwudrzwiowej. Jej niestandardowy wymiar jest idealny dla naszych potrzeb (90 cm szerokości). Przypomnę, że zdecydowałam się na model Liebherr ECBN 6256 PremiumPlus BioFresh NoFrost. Najczęściej spotykany wymiar lodówki side by side ma 120 cm szerokości co u mnie nie sprawdziłoby się z jednego, podstawowego powodu, nie zmieściłaby się nigdzie, stąd wybór padł na wymiar pośredni. Ci, którzy byli już u nas, pytają " A gdzie stoi lodówka". Tak świetnie maskuje ją układ szuflad zamrażarki, które w obudowie meblowej sprawiają wrażenie standardowej komody. Dziś mogę powiedzieć, że w użytkowaniu sam sprzęt jest bardzo współpracujący, szuflady na mięso/ryby oraz owoce, wzorowo utrzymują świeżość produktów. Zamrażarka ma przepastne wręcz szuflady, z których bardzo łatwo się korzysta. Nareszcie mogę gotować na kilka dni, bez obaw, że danie się zepsuje. Lodówka ma przemyślany układ półek, również tych na drzwiach .

Chciałam by meble były ponadczasowe, ale nie pospolite. Marzyło mi się, by połączyć style, które są świeże i aktualne z czymś, co zadziała kojąco i zatrzyma dany motyw w czasie. Największą sztuką i wyzwaniem dla mnie jest umiejętność nadania charakteru czemuś, co nie znudzi nam się za parę lat, co będzie płynnie z nami współdziałało w przestrzeni. Nie akceptuję wnętrz bez wyrazu oraz takich, które nie korespondują z energią domowników. Dlatego nowe meble wykonane są z drewna, mają prostą formę, a elementami, które dodają tego czegoś są frezowane fronty nad lodówką, uchwyty w kolorze szampańskiego złota oraz mój ulubiony detal, zaoblony element kończący zabudowę meblową przy wejściu do kuchni. Wszystko wykończone lakierem matowym.

Wnętrza szafek musiały być przemyślane. Mimo wszystko nie mamy ich wiele, a z doświadczenia, każdy z Was wie, że szafki wiszące o głębokości 60 cm, są w praktyce niewdzięczne do użytkowania. Dlatego, tym razem znajdując czas dla siebie, tak jak zwykle znajduję go dla naszych klientów, pochyliłam się nad katalogiem PEKA i dostosowałam wewnętrzne mechanizmy do znanych mi już potrzeb. I tak: w szafkach wiszących, tych głębokich postawiłam na wysuwane półki, w wykończeniu antracytowym z dębową maskownicą. Kosz narożny, który z łatwością otwiera się dzięki rączce widocznej po uchyleniu frontu. Najbardziej cieszę się z wysuwanego kosza, wysokiego jak zabudowa lodówki. Mieści w sobie tyle, co moja wcześniejsza szafa na konserwy i przetwory, która miała 25 cm głębokości, 270 cm wysokości i 80 cm szerokości. Imponujące, prawda?

Ciąg dalszy nastąpi 🙂

Wpis powstał przy współpracy z Liebherr oraz Peka

Zwróciła się do nas Marka Tefal, z propozycją przetestowania robota sprzątającego. Nie testujemy sprzętów często, a w tym przypadku miałam dodatkową zagwozdkę, bo byłam pewna, że żaden robot sprzątający w moim domu się nie sprawdzi. Dlaczego? Mam otwartą przestrzeń na parterze domu, na której żyją dwa psy. Jeden – ten większy – szczególnie gubi sierść, którą mogę zbierać własną dłonią. Dlatego, od kiedy tu mieszkamy, każdy poranek zaczynam od włączenia odkurzacza i przespacerowania się z nim przez dolne piętro domu. Średnio, dziennie, na odkurzanie rezerwowałam około dwudzieścia minut. To daje 140 minut tygodniowo, czyli miesięcznie około dziewięciu godzin. I tu zaczęłam się zastanawiać – może jednak warto przetestować robota, który w idealnym świecie będzie odkurzał za mnie…

Z czystej ciekawości poszperałam w internecie, by sprawdzić, czy mój przypadek jest odosobniony. Badania, do których się dokopałam, wykazują że przeciętny Brytyjczyk spędza aż dwa lata w całym życiu na sprzątaniu swojego domu. Badanie zlecone przez Harvey Water Softeners we współpracy z Talk Health wykazało, że 31,47 % Brytyjczyków, w 2018 roku spędzało aż 10 godzin tygodniowo na sprzątaniu, a prawie co dziesiąta osoba poświęca od 11 do 15 godzin tygodniowo na prace domowe. Prawie połowa (47 proc.) respondentów stwierdziła, że ​​sprząta od jednej do czterech godzin w tygodniu. Pewien ekspert ds. sprzątania, Dean Davies powiedział, że dwu lub trzyosobowa rodzina musiałaby poświęcić do czterech godzin tygodniowo na sprzątanie i organizację, aby uzyskać lśniąco czysty i higieniczny dom. Ostatnie statystyki wykazują, że 39 procent Brytyjczyków wolałoby wyrzucić brudne urządzenia niż je wyczyścić. Na podstawie ankiety przeprowadzonej wśród 2474 osób w wieku powyżej 18 lat dowiedziono, że najczęściej wymienianymi przedmiotami są:

• kuchenkę mikrofalową (42 procent wymieniło, ponieważ była brudna)
• toster (28%)
• czajnik (13 proc.)

W USA sytuacja ma się podobnie. Według American Cleaning Institute średnio Amerykanie spędzają około sześciu godzin tygodniowo na sprzątaniu swoich domów, z czego ponad jedna czwarta (28%) spędza na bieżącym ogarnianiu domostwa ponad siedem godzin. Mniej więcej co trzecia z nich martwi się, czy to wystarczy i czy sprząta prawidłowo. Gdyby nadal przyjrzeć się statystykom to: 28% sprząta swoje domy przez ponad siedem godzin tygodniowo; 26% sprząta od trzech do czterech godzin tygodniowo; 10 procent sprząta mniej niż godzinę tygodniowo.

Niezależnie od tego, czy przeprowadzamy gruntowne czyszczenie raz w tygodniu, czy też bieżąco porządkujemy przestrzeń, najważniejsze jest to, że zapewniamy naszym rodzinom bezpieczeństwo i zdrowie, usuwając zarazki, brud i alergeny, które mogą się gromadzić. Najbardziej regularnie czyszczonymi urządzeniami są toalety i podłogi, szczególnie przez tych, którzy mają trzy lub więcej osób mieszkających pod jednym dachem. Sprzęt AGD, krany, dywany i dywaniki dopełniają listę rutynowo sprzątanych obszarów domu, a telefony komórkowe, komputery i tablety, co nie jest zaskakujące, znalazły się wyżej w ankiecie przeprowadzonej wśród pokolenia X. Naszymi najbardziej nielubianymi zadaniami związanymi ze sprzątaniem jest między innymi odkurzanie.

Z informacji podanych w Gazecie Pomorskiej, na sprzątanie w tygodniu człowiek przeznacza średnio 2 godziny i 52 minuty. Jednak jak to ze statystykami bywa – ktoś pracuje więcej, a ktoś mniej, są różne metraże mieszkań i domów. Tu zaskoczenie – Polacy znajdują się na wysokim miejscu. Z deklaracji wynika, że na sprzątanie poświęcamy w tygodniu 3 godziny i 45 minut.  Zdecydowanie mniej czasu sprzątanie zajmuje Japończykom, bo tylko 90 minut. Niestety we wszystkich krajach przodują głównie panie. Średnio poświęcają one na domowe porządki niecałe 4 godziny tygodniowo, a panowie nieco ponad 2,5 godziny. 

Najważniejsze nie jest to, ile czasu spędzamy na sprzątaniu, ale to, jak skuteczni jesteśmy. W tym celu ACI zawsze przypomina konsumentom, aby szukali profesjonalnie opracowanych produktów, które są badane i testowane pod kątem skuteczności i wygody. Osobiście nie liczyłam nigdy czasu jaki poświęcam w sumie na sprzątanie, bo zwykle robię to systematycznie. Jedyne czego nie da się zrobić przy tak zwanej okazji to – prasowanie, odkurzanie i mycie podłogi. Przypadkiem jednak okazało się, że coś jednak można oddelegować robotowi. O detalach technicznych poczytacie na stronie producenta czyli firmy Tefal, ja postanowiłam opisać Wam moje wrażenia z użytkowania robocika, czyli coś, czego w karcie obsługi maszyny, nie znajdziecie.

Po pierwsze samodzielność. Nasz robot zaprogramowaliśmy tak, by codziennie budził się przed nami i po naszym wyjściu, w ciągu dnia. Możemy uruchomić go zdalnie, programując odkurzanie konkretnej przestrzeni. Jest banalnie prosty w obsłudze, aplikacja, która współpracuje z urządzeniem, jest bardzo intuicyjna. Robot odkurzający ma funkcję 4w1, którą zapewniają: dwie szczotki boczne do trudno dostępnych miejsc (zamiatanie), 3 różne elektroszczotki do wszystkich rodzajów powierzchni, bezszczotkowy silnik (odkurzanie) oraz elektroniczny system Smart Aqua Force (mopowanie). Ten model, który mam ja (Model Total Care) został wyposażony w specjalne rozwiązania dla posiadaczy zwierząt (elektroszczotkę Animal Turbo i nakładkę mopującą Animal Scrub) oraz dla alergików (nakładkę mocującą Allergy Electrostatic i wysokowydajny filtr), a dodatkowo w tryb cichej pracy. I to wszystko ekstra sprawdza się w moim domu. Czasem jednak warto wyjść ze swojej strefy komfortu i sprawdzić jak żyje się z nowymi technologiami, co dziś czynię z dziką przyjemnością : )

Od mojej wizyty w salonie Metamorphosis w Gdańsku Brzeźnie, a dokładniej u Pani Karoliny Konkiel, która jest mistrzynią Polski w dziedzienie makijażu permanentnego, minęło kilka tygodni. Wciąż dostaję pytania związane z samym zabiegiem, wiele z Was pisze o tym, że zna to miejsce od lat. W ramach aktualizacji z sekcji beauty – zakończenie zabiegu mam 10 stycznia, na pewno Wam go zrelacjonuję. Tematyki bloga zmieniać nie zamierzamy (choć Wasza aktywność w związku z tym zastanawia:)) Z wielką przyjemnością powrócę jednak do aspektu, który urzekł mnie równie mocno jak sam kunszt Pani Karoliny, czyli perfekcyjnie dopracowanej aranżacji wnętrza. 

Nie często zdarza nam sie prezentować projekty wnętrz salonów kosmetycznych, ale pomyślałam, że początek Nowego Roku będzie świetnym momentem, by porozmawiać o tym, jak wiele czynników składa się na budowanie marki i własnego wizerunku wśród wszechobecnej konkurencji. 

To jak wielką rolę w kreowaniu pozytywnego wizerunku lokali nie tylko kosmetycznych, ale również sal weselnych, bankietowych czy hoteli, ma aranżacja wnętrz, wiadomo od dawna. Klienci bez względu na rodzaj miejsca przywiązują do tego aspektu dużą uwagę. Nie od dziś też wiadomo, że kupuje się najpierw oczami, a dopiero potem do gry wkracza moc sprawcza – czyli decyzja o zakupie i sam zakup. Tak jest w modzie, usługach, nawet w kuchni. Na podstawie ogólnego wrażenia, tego jak czujemy się w danym miejscu, decydujemy o wyborze przedszkola dla swojego dziecka, dokonywaniu codziennych zakupów. Warto jest więc mieć świadomość wpływu aranżacji wnętrza na sprzedaż naszych usług. Projektowanie wnętrz, jest procesem skomplikowanym, głównie ze względu na fakt konieczności podkreślenia  specyficznego charakteru oraz atmosfery danego miejsca. Wnętrze musi być skrojone na miarę, oddawać klimat miejsca, mieć charakter. Ludzie zwyczajnie nie wracają do miejsc, w których czują się źle. Zatem warto już na etapie budowania koncepcji swojego biznesu, zastanowić się nad nim od a do z, a poszczególne składowe zlecić ekspertom danych dziedzin. 

Równolegle z doborem kolorów, tkanin, światła oraz – często – odpowiedniego zapachu, który towarzyszyć nam będzie w lokalu, powinniśmy prowadzić prace nad identyfikacją wizualną, obróbką graficzną naszego menu czy cennika. Mimo, że każdą z tych prac zajmuje się inny specjalista, finalnie wszyscy powinni pozostawać w stałym kontakcie i komunikować nowo powstałe pomysły, przekazywać sobie zaakceptowane etapy, by w efekcie tej współpracy opracować jeden spójny koncept. Dziś kwalifikacje w biznesie idą w parze z oprawą i prezentacją. Tylko całość przekona klienta do skorzystania z usług, pozostania z nami na dłużej oraz – to na czym bardzo zależy każdemu przedsiębiorcy – polecania nas innym. 

Tak właśnie trafiłam do Metamorphosis, dzięki temu co zobaczyłam, usłyszałam – zdecydowałam się na skorzystanie z usługi i polecam ją dalej.

Mam nadzieję, że wyciągniecie wnioski, a ten wpis skłoni do obrania dobrej strategii wszystkich tych, którzy zastanawiają się nad nowym biznesem, oraz tych, którzy pragną ożywić swój już ten działający. Może czas na zmiany? 

Pięknego dnia!

Wpis powstał przy współracy z Metamorphosis. Dziękujemy za użyczenie zdjęć.