Jeśli miałabym wymienić rzeczy, które przy wyborze mieszkania lub domu są dla mnie najważniejsze, to z pewnością na pierwszym z nich znlazłby się taras, ogródek lub duży balkon. Obcowanie z naturą wprowadza mnie stan spokoju i relaksu, sama mam szczęście, ponieważ zaletą mieszkania w starszych dzielnicach miast jest dorodna zieleń, często swobodnie rozrastająca się wokół. Jak zapewne pamiętacie, dom, do którego wprowadziliśmy się pięć lat temu, przeszedł całkowitą metamorfozę. Tak, małymi krokami, trafiliśmy do zmian zewnętrznej części bryły. Taras, na który Was dziś zaproszę powstał z poszerzenia powierzchni uzytkowej dachu nad wjazdem do garażu od strony kuchenno/jadalnianej. Obecnie ma 16 m2 i śmiejemy się z rodziną, że jest naszą wieżą widokową, z której witamy naszych gości. Dzielnica, w której mieszkamy jest spokojna i bardzo rzadko można na niej spotkać przemieszczający się samochód. Słońce budzi się tu w okolicy godziny jedenastej, czyli akurat, gdy mamy chwilę na przedpołudniową kawę. To zalety, dzięki którym przyjemnie nam z tej części tarasu korzystać.
Miejsce letniego wypoczynku zmieniło swój look nie do poznania, dzięki pergoli, o której myślałam od zawsze. Jakoś nie miałam nigdy czasu pochylić się nad zaprojektowaniem jej i poszukaniu odpowiedniej firmy do jej wykonania. W standardowych okolicznościach pewnie podjąłby się realizacji mój Tata, ale realia, w jakich żyliśmy w ostatnich miesiącach, nie sprzyjały spotkaniom, dlatego projekt i realizacja-mimo że na terenie mojej działki- została wykonana bez konieczności bliskiego kontaktu z wykonawcą.
Konstrukcja, z założenia miała być lekka. W kolorze czarnym-z uwagi na pozostałe elementy elewacyjne domu, które do tej pory wykonywał mój Tata. Pergola miała mieć oczka w miejscu przecinania się kątowników-bym mogła zawiesić na niej sznur lampek zewnętrznych. Ważne też było, by miała mikro pręciki, na których będę mogła zawiesić zwiewne firanki. Jeśli będziecie chcieli przymocować sobie podobne, na swoich balkonach lub tarasach, pamiętajcie by były one jak najlżejsze. Wówczas wyschną szybko po deszczu i nie będziecie musieli inwestować w tkaninę odpowiednią do użytku zewnętrznego. U siebie mam firany domowe, które kupiłam w Jysk'u. Na razie sprawują się na medal.
Zadaszenie pergoli musiało być również lekkie, mobilne i łatwe w demontażu. Do tego doskonale nadała się trawa trzcinowa, którą o połowę taniej niż w markecie budowlanym, możecie kupić w sklepach internetowych. Swoją celowo nie przykryłam całego tarasu, a i tak jej powierzchnia zatrzymuje bardzo silne słońce, które koncentruje się na tarasie przez pół dnia. Taka powierzchnia wystarczy też, by osłonić meble przed deszczem.
Należę do osób praktycznych, nie mam cierpliwości do czasowych rozwiązań. Może dlatego tak długo nosiłam się z zamiarem instalacji pergoli, mimo że od kilku wiosen dokładnie wiedziałam, że znajdzie się na tarasie. Dziś, kiedy przemyślałam każdy detal konstrukcji stałej, pora skupić się na dodatkach i meblach. Wprawdzie huśtawka w rozmiarze XXL, bez względu na resztę, na pewno zostanie z nami, ale bezskutecznie poluję na wygodną sofę i leżaki. Jeśli macie coś na oku i wydaje się Wam, że będzie pasować na mój taras, to dajcie znać w komentarzach. Tymczasem ściskam Was i lecę pałaszować truskawki. Dobrego dnia!
beata kwiatkowska
