Kuchnia w domu – razem czy osobno?

Mówi się, że kuchnia jest sercem domu oraz że najlepsze imprezy odbywają się właśnie w tym sercu. Mój rodzinny dom, w którym układ funkcjonalny był zwyczajnie nieludzki, kuchnię od salonu dzielił jedenastometrowy hol, przez który-do dziś pamiętam-przebiegała moja Babcia, by podać dziadkowi talerz gorącej zupy. Dziś ciepło mi się robi, kiedy wracam do myślami do tamtych lat. Jednak już wtedy sama logistyka wydawała się bardzo dziwna, ponieważ sama odcinek holu, często pokonywałam na hulajnodze, a potem żółtym BMX-ie. To jednak był inne czas i inne miejsce. Mieszkaliśmy w kamienicy w Gdańsku, mieszkaniu z wysokimi sufitami, wielkimi oknami. Nowoczesne mieszkania i domy, już niemal zawsze łączą ze sobą kuchnię, jadalnię i salon, na jednej powierzchni, zazwyczaj otwartej, podzielonej na strefy. Dzięki takiej funkcjonalności możliwe jest bycie bliżej siebie na co dzień. Sama przestrzeń kuchni dawno przestała już być pomieszczeniem tylko i wyłącznie „produkcyjnym". W dzisiejszych domach w kuchni też spędza się czas, pije wspólną kawę, rozmawia, przyjmuje się gości.

Zastanawiając się nad dzisiejszym wpisem, zauważyłam pewną zależność. Mimo iż zdecydowanie bardziej podobają mi się inspiracje powierzchni łączonych, otwartych, to sama, we wszystkich miejscach, w których przebywałam więcej niż rok kuchnie, była odseparowana od salonu.

I tak: dwa pierwsze mieszkania na wynajem-kuchnia i salon-osobno. Nasze pierwsze wspólne mieszkanie w Gdyni-kuchnia osobno, aczkolwiek, przestrzeń otwarta. Dom, w którym mieszkamy teraz- kuchnię oddziela od salonu ściana, na której powieszony jest tv, a z drugiej strony stoi lodówka wraz ze spiżarką.Tak więc ewidentnie jest mi pisane oddzielanie stref w domu, a ten nawyk, jak sądzę, wyssałam z mlekiem Matki: ). 

Zawsze jednak ważna była dla mnie spójność pod względem koloru i materiałów użytych na danej kondygnacji. Nie chciałam używać różnych rodzajów podłóg, odcieni mebli, po to, by móc zawsze zmienić charakter wnętrza poprzez akcent kolorystyczny, który aktualnie jest na tak zwanym topie; ) Jedni nazywają tę moją bazę niezbyt przytulną aranżacją, ale uwierzcie mi, po całym dniu nasycania mojej głowy inspiracjami, stylami, kolorami, minimalistyczne i czyste wnętrza są jedynymi, w których potrafię odpocząć. 

Moje wnętrze znacie już dobrze z poprzednich postów. Tą sesję przygotowywałam do naszego portfolio i jako chyba jedyna osoba na świecie, która od lat dziesięciu nie potrafi zdecydować się na żadne z dostępnych na rynku krzeseł, tym razem do aranżacji umieściłam model nowego projektu Tabandy (premiera już wkrótce), który opisze szeczej niebawem. Obrazy które widzicie w przestrzeni pochodzą z Galerii Artinarchitecture w Gdańsku, a ten, wiszący nad komodą jest dziełem Agnieszki Leszczyńskiej, której osobę przedstawię Wam bliżej już w lutym.

A może przygotuję wpis, w którym rozłożę moją kuchnię na czynniki pierwsze? Chcielibyście moodboards? Dajcie znać w komentarzach. 

beata kwiatkowska